موسیقی حواس مختلف را درگیر میکند و نوازندگان در مقایسه با غیر موسیقیدانان، تفاوتهای زمانی، شنیداری و بصری را بهتر تشخیص میدهند و احساسات را تشخیص میدهند. با این حال، اینکه آیا آموزش موسیقی این توانایی ها را توسعه می دهد یا اینکه آیا آنها ذاتی نوازندگان هستند، هنوز مشخص نیست.
نتایج یک مطالعه جدید توسط محققان دانشگاه Bath نشان می دهد که یادگیری و نواختن یک آلت موسیقی تاثیر مثبتی بر توانایی مغز برای پردازش مناظر و صداها دارد. نتایج این مطالعه همچنین نشان می دهد که چگونه موسیقی می تواند به بهبود خلق و خوی افسرده کمک کند.
در این مطالعه، محققان سی و یک شرکتکننده را به سه گروه (یک گروه آموزش موسیقی، یک گروه گوش دادن به موسیقی و یک گروه کنترل) تقسیم کردند و همه آنها به مدت 11 هفته در یک جلسه یک ساعته در هفته شرکت کردند. از افراد بدون آموزش قبلی یا تجربه موسیقی خواسته شد جلسات هفتگی یک ساعته را تکمیل کنند.
مبتدیانی که فقط یک ساعت در هفته به مدت 11 هفته در کلاس پیانو شرکت کردند، پیشرفت قابل توجهی در شناخت تغییرات شنوایی و بصری در محیط خود داشتند و افسردگی، استرس و اضطراب کمتری را گزارش کردند.
محققان دریافتند که توانایی افراد برای پردازش اطلاعات چندوجهی، مانند بینایی و صدا، ظرف چند هفته پس از شروع کلاس بهبود یافته است. این تحولات در سیستم چندحسی فراتر از توانایی های موسیقی بود. دقت پردازش سمعی و بصری افراد پس از گذراندن آموزش موسیقی افزایش یافت. هنگامی که از آنها خواسته شد تشخیص دهند که آیا رویدادهای شنیداری و بصری همزمان اتفاق میافتند، افرادی که آموزش پیانو را دیده بودند، عملکرد دقیقتری داشتند.
یافتهها نشان داد که شرکتکنندگان پس از آموزش با این ابزار نمرههای افسردگی، اضطراب و استرس کمتری نسبت به قبل داشتند. آموزش موسیقی می تواند برای افرادی که مشکلات روانی دارند مفید باشد. در حال حاضر تحقیقات بیشتر برای تأیید این موضوع در حال انجام است.
دکتر کارین پترینی، روانشناس شناختی و کارشناس موسیقی از دپارتمان روانشناسی دانشگاه باث، توضیح داد: “ما می دانیم که نواختن و گوش دادن به موسیقی اغلب به زندگی ما شادی می بخشد، اما با این مطالعه ما علاقه مند بودیم که اثرات را بررسی کنیم. . بیایید مستقیمتر بدانیم. یک دوره کوتاه مطالعه موسیقی می تواند بر توانایی های شناختی ما تأثیر بگذارد. نتایج مطالعه ما نشان می دهد که یادگیری و نواختن این ساز تاثیر مثبت و معناداری بر نحوه پردازش اطلاعات صوتی و تصویری مغز حتی در بزرگسالان که انعطاف پذیری مغز کاهش می یابد، دارد.