خانه ای در فضا با چیپس سیب زمینی بسازید

از جمله مواردی که برای ساخت و ساز در ماه در نظر گرفته می شود، استفاده از غبار ماه و موادی است که می توانند برق تولید کنند. در همین حال، برای ساخت مریخ، دانشمندان آجرهای پخته نشده و آجرهای چاپ سه بعدی را با استفاده از مواد معدنی سیاره ای کاوش کرده اند.

اکنون تیمی که قبلا AstroCrete را از خون، ادرار و خاک مریخ ساخته بودند، StarCrete را ساخته اند که کمی خوشمزه تر است و از گرد و غبار بیگانه، نشاسته سیب زمینی و کمی نمک ساخته شده است. تیم می گوید استارکریت به اندازه کافی قوی است که بتواند خانه بسازد.

هنگام آزمایش، استارکریت دارای مقاومت فشاری 72 مگاپاسکال بود که بیش از دو برابر سختی بتن معمولی (32 مگاپاسکال) است. هنگامی که بتن ستاره ای از گرد و غبار ماه ساخته می شود، سختی آن به بیش از 91 مگاپاسکال می رسد. سختی بتن کاهی که ماده قبلی این تیم بود حدود 40 مگاپاسکال بود اما عیب آن این بود که تولید این مصالح ساختمانی نیاز به خون رسانی مداوم داشت.

آلد رابرتز، محقق ارشد این پروژه گفت: از آنجایی که ما نشاسته را به عنوان غذا برای فضانوردان تولید خواهیم کرد، منطقی است که آن را به عنوان یک عامل اتصال دهنده به جای خون انسان در نظر بگیریم.

علاوه بر این، فناوری‌های ساخت‌وساز کنونی هنوز در حال توسعه هستند و به انرژی قابل توجه و تجهیزات سنگین اضافی نیاز دارند، که همگی به هزینه و پیچیدگی ماموریت می‌افزایند. استارکریت به هیچ یک از اینها نیاز ندارد و بنابراین مأموریت را ساده می کند و آن را ارزان تر و امکان پذیرتر می کند.

او افزود: به هر حال، فضانوردان احتمالاً نمی خواهند در خانه هایی که از خون و ادرار ساخته شده اند زندگی کنند.

یکی از چالش های متعدد ساختمان سازی در فضا، نیاز به مصالح ساختمانی مقرون به صرفه و تولید داخل است. حمل و نقل آجر و ملات سنتی به سیارات دیگر بسیار گران است.

محققان دریافتند که یک کیسه 25 پوندی چیپس سیب زمینی حاوی نشاسته کافی برای تولید تقریباً نیم تن بتن یا 213 آجر است. برای درک بهتر میزان مصالح مورد نیاز باید گفت که یک خانه سه خوابه حدود 7500 آجر دارد.

این تیم از خاک شبیه سازی شده مریخ مخلوط با نشاسته استفاده کردند و دریافتند که افزودن نمک کلرید منیزیم به طور قابل توجهی استحکام آجرهای آنها را بهبود می بخشد. این نمک را می توان از سطح مریخ یا حتی از اشک فضانوردان به دست آورد.

محققان که اخیراً یک شرکت فناوری مصالح ساختمانی پایدار به نام DeakinBio راه‌اندازی کرده‌اند، اکنون امیدوارند که بلوک‌های ساختمانی بیوکامپوزیت خود را از آزمایشگاه خارج کنند و حلال قوی برای چسب نشاسته حساس به رطوبت بیابند تا Starcrete را دوست‌دار محیط‌زیست کند.

با توجه به اینکه حدود هشت درصد از انتشار دی اکسید کربن جهان از تولید سیمان و بتن حاصل می شود، یک جایگزین قوی و سازگار با محیط زیست می تواند گزینه ای خوشایند برای سیاره ما نیز باشد.

این مطالعه در مجله Open Engineering منتشر شده است.