محققان دریافتند که هسته ماه بسیار شبیه به هسته زمین است و یک لایه بیرونی مایع و یک هسته داخلی جامد دارد. بر اساس مدل سازی آنها، شعاع هسته خارجی ماه حدود 362 کیلومتر و شعاع هسته داخلی حدود 258 کیلومتر است که روی هم حدود 15 درصد از شعاع کل ماه را تشکیل می دهند. علاوه بر این، محققان دریافتند که چگالی هسته داخلی نیز حدود 7822 کیلوگرم بر متر مکعب است که بسیار نزدیک به چگالی آهن است.
جالب است که در سال 2011 یک تیم را مدیریت کردید رنه وبریک سیاره‌شناس در مرکز پرواز فضایی مارشال ناسا، با استفاده از تکنیک‌های لرزه‌شناسی پیشرفته بر روی داده‌های ماموریت آپولو، به نتیجه مشابهی رسید. آنها شواهدی از یک هسته داخلی جامد با شعاع حدود 240 کیلومتر و چگالی حدود 8000 کیلوگرم بر متر مکعب پیدا کردند.
بریاد و تیم او می گویند که نتایج آنها یافته های قبلی را تایید می کند و شواهد قوی مبنی بر شبیه بودن هسته ماه به هسته زمین ارائه می دهد. این اکتشافات نتایج جالبی در زمینه تکامل ماه دارند.
می دانیم که ماه اندکی پس از شکل گیری، میدان مغناطیسی قوی داشت. میدان مغناطیسی ماه حدود 3.2 میلیارد سال پیش شروع به ضعیف شدن کرد. چنین میدان مغناطیسی با حرکت مواد در داخل هسته ایجاد می شود. بنابراین، اینکه هسته ماه از چه چیزی ساخته شده است، عمیقاً با چگونگی و چرایی ناپدید شدن میدان مغناطیسی آن مرتبط است.
در نهایت، باید به این نکته نیز اشاره کنیم که از آنجایی که انسان ها امیدوارند به زودی به ماه بازگردند، ممکن است طولی نکشید که این یافته ها توسط داده های لرزه ای دقیق تایید شوند.
این تحقیق در منتشر شده در Nature.